TARATASY FITIAVANA: ALLEN GINSBERG SY PETER ORLOVSKY
Nihaona tao San Francisco tamin'ny 1954 ny poeta Amerikana sady mpanoratra Allen Ginsberg sy ilay poeta Peter Orlovsky, nanomboka tamin'ny antsoin'i Ginsberg hoe "fanambadian'izy ireo" — fifandraisana naharitra nandritra ny androm-piainany izay nandalo dingana maro, niaritra fanamby maro, saingy naharitra hatramin'ny nahafatesan'i Ginsberg tamin'ny 1997. .
Tena kanto tokoa ny taratasin'izy ireo, feno typo, mari-piatoana tsy hita, ary ireo fahasamihafan'ny fitsipi-pitenenana mahazatra amin'ny fanoratana atosiky ny fipoahan'ny fihetseham-po mahery vaika fa tsy ny fahitsiana ara-literatiora.
Tao amin'ny taratasy iray tamin'ny 20 Janoary 1958, nanoratra ho an'i Orlovsky avy any Paris i Ginsberg, nitantara ny fitsidihany niaraka tamin'ny namany akaiky sy namany beatnik, William S. Burroughs, kisary iray hafa amin'ny kolontsaina pelaka amin'ny literatiora:
“Ry Petey malala:
Ry Fo O Fitiavana mivadika volamena tampoka ny zava-drehetra! Aza matahotra, aza manahy fa ny zava-mahafinaritra indrindra dia nitranga teto! Tsy haiko hoe aiza no hanombohana fa ny tena zava-dehibe. Rehefa tonga i Bill [ed: William S. Burroughs] dia nihevitra izahay fa ilay Bill taloha ihany no adala, saingy nisy zavatra nitranga tamin'i Bill nandritra izany fotoana izany hatramin'ny nahitanay azy farany… ny hafa teo amin'ny latabatry ny lakozia ary nijery maso sy niresaka, ary niaiky ny fisalasalako sy ny fahoriako rehetra aho - ary teo imason'ny masoko izy dia niova ho anjely!
Inona no nanjo azy tany Tangiers tato anatin'ny volana vitsivitsy? Toa tsy nanoratra intsony izy ary nipetraka teo am-pandriany ny tolakandro rehetra nieritreritra sy nisaintsaina irery ary nitsahatra nisotro — ary tamin’ny farany dia tonga saina, tsikelikely sy imbetsaka, isan’andro, nandritra ny volana maromaro — ny fahatsiarovan-tena ny “ivon-toe-tsaina feno hatsaram-panahy (fahatsapana) ho an’ny vatana. Famoronana manontolo" - toa nananany, tamin'ny fombany manokana, ny zavatra nahantona ahy tao amin'ny tenako sy ianao, fahitana ny Lovebrain milamina be"
Nifoha aho androany maraina niaraka tamin'ny fahasambarana feno fahafahana sy fifaliana tao am-poko, voavonjy i Bill, voavonjy aho, voavonjy ianao, voavonjy isika rehetra, nifaly avokoa ny zava-drehetra hatramin'izay — malahelo aho fa angamba ianao Navela ho sahiran-tsaina rehefa nanofahofa veloma sy nifanoroka tamin-katsaram-panahy izahay — enga anie aho mba ho afaka hanao veloma anao ho sambatra kokoa ary tsy misy ahiahy sy fisalasalana izay nananako tamin’io takariva feno vovoka io rehefa lasa ianao… niova, rahona lehibe nikodiadia, araka ny tsapako fony izaho sy ianao tao anatin'ny fifandraisana, tsara, ny fifandraisantsika dia dia nitoetra tato anatiko, fa tsy ho very, dia mahatsapa ho an'ny rehetra aho, zavatra mitovy amin'ny eo aminay."
Herinandro vitsivitsy taty aoriana, tamin'ny fiandohan'ny Febroary, nandefa taratasy tany Ginsberg avy any New York i Orlovsky, izay nanoratany tamim-pahakingana tsara:
“…aza manahy ry Allen malala fa mandeha tsara ny zava-drehetra — mbola hanova izao tontolo izao ho amin'ny faniriantsika isika — na dia ho faty aza — fa izao tontolo izao dia manana avana 25 eo am-baravarankely…”
Raha vantany vao azony ilay taratasy ny ampitson'ny andron'ny mpifankatia, dia nanoratra indray i Ginsberg, nitanisa an'i Shakespeare toy ny poeta tia fitiavana ihany:
"Nihazakazaka niaraka tamin'ireo poeta sy mpihinana izao tontolo izao aho ary naniry teny tsara avy any an-danitra nosoratanao, tonga vaovao toy ny tsio-drivotra fahavaratra &" rehefa mieritreritra anao aho ry sakaiza malala / miverina amin'ny laoniny ny faharesena rehetra sy ny alahelo. farany,” niverimberina tao an-tsaiko — izany no fiafaran'ny Shakespeare Sonnet — tsy maintsy ho faly tamin'ny fitiavana koa izy. Mbola tsy tonga saina mihitsy aho taloha. . . .Soraty aho faingana, hanoratra tononkalo lava be ho anao aho Tsapako ho toy ny andriamanitra ivavahako ianao — Fitiavana, Allen”
Tamin'ny taratasy hafa nalefa sivy andro taty aoriana, nanoratra i Ginsberg:
"Manao izany rehetra izany aho eto, fa malahelo anao aho, ny sandrinao sy ny fitanjahanao ary ny fifampikasihanao - toa foana ny fiainana raha tsy misy anao, tsy misy ny hafanam-panahy..."
Raha nitanisa resadresaka hafa nifanaovany tamin'i Burroughs izy, dia nanohy naneho ny fisondrotana goavana ho an'ny fahamendrehana sy ny fitovian'ny fitiavana izay vao hitanay mihoatra ny antsasaky ny taonjato taorian'ny nanoratan'i Ginsberg ity:
“Mihevitra i Bill fa ho saro-kenatra ny taranaka amerikanina vaovao ary hanova tsikelikely ny zavatra — lalàna sy toe-tsaina, manana fanantenana ao izy — ho fanavotana an'i Amerika, hahita ny fanahiny. . . . — tsy maintsy tia ny fiainana rehetra ianao, fa tsy ny ampahany fotsiny, mba hahatonga ny sehatra mandrakizay, izay no heveriko hatramin'ny nanaovanay azy, bebe kokoa & bebe kokoa hitako fa tsy eo anelanelantsika ihany izany, fa ny fahatsapana azo itarina. amin'ny zavatra rehetra. Maniry ny hifandraisan'ny tara-masoandro eo amintsika aho Malahelo anao toy ny trano. Miverena tantely & eritrereto aho.
- Mamarana ny taratasy amin’ny andininy fohy izy:
Veloma Andriamatoa Febroary.
malefaka toy ny taloha
voafafa ranonorana mafana
fitiavana avy amin'i Allen anao
Leave a Reply