ထို့နောက် ညစာစားရန် ပြင်ဆင်ကြသည်။ ငါအမြဲနောက်ကျနေတယ်၊ ​​အခုငါမေးသမျှအရာအားလုံးကိုအဆိုးဆုံးဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တယ်။ ရပ်တန့်ပြီး ရိုင်းစိုင်းလာပါတော့တယ်။ ခရစ္စတီးနားရဲ့ လက်ကိုင်ဖုန်းကို ဝှက်ထားပြီး အိပ်ခန်းထဲမှာ သော့ခတ်ထားတယ်။ ကျွန်မမှာ ခံစားချက်တွေ အများကြီးရှိခဲ့ပြီး ခရစ္စတီးနားကို စိတ်ဆိုးနေတာ မမြင်ချင်ဘူး။ အိပ်ခန်းတံခါးကနေ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အော်ငေါက်ကြတယ်။ ရိုးရိုးသားသားပြန်ကြည့်လျှင် ဤစီးရီးတစ်ခုလုံးသည် ရယ်စရာကောင်းသည်။ အဲဒါက ကျွန်တော်လုပ်နိုင်တဲ့ အကောင်းဆုံး “Danelle” ပါပဲ။ ငါအရမ်းခေါင်းမာပြီး ဖြစ်ပျက်နေတာတွေကို အမြဲသိဖို့လိုတယ်။ ထိန်းနိုင်တာ အများကြီးပဲရှိတယ်။ ငါတို့နောက်ဆုံးတော့ အိမ်ကထွက်သွားတယ်။

ညစာစားချိန် 6 နာရီမှာဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ 6:10 မှာ အိမ်ကထွက်လာတယ်။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ဒီအချိန်မှာ ငါက ညစာစားဖို့ နောက်ကျနေပြီလို့ ထင်ရပေမယ့် ခရစ္စတီးနားကတော့ မနေ့တုန်းက ပြောခဲ့တဲ့ ဒီ DANG လမ်းလျှောက်ဖို့ အချိန်ကျန်သေးတယ်လို့ အခိုင်အမာ ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။ (Nashville ပေါ်ရှိ လူကူးတံတားကို ကြည့်ရသည်မှာ လူအများစုသည် Titans အားကစားကွင်းမှ ဘရော့ဒ်ဝေးသို့ လမ်းလျှောက်ရန် သို့မဟုတ် ဗီဇာ လျှောက်ရန်၊ AKA မြို့၏ လှပသော မြင်ကွင်းပါ) ဒါနဲ့ တံတားကို ရောက်၊ အဆင်သင့် အနားယူပြီးလို့ နောက်ဆုံးမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စုဆောင်းမိခဲ့တယ်၊ ငါဆင်းခဲ့တယ်။ ငါတို့ လမ်းလျှောက်နေတော့ ဒီနေရာက မင်းဓာတ်ပုံအတွက် အရမ်းကောင်းတဲ့ နေရာတစ်ခုလို့ ငါထင်ခဲ့တယ်၊ ပြီးတော့ ခရစ္စတီးနားက ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ သူ့ဖုန်းကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် ဘာမှပြန်မပြောဘဲ လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည်။

စိတ်ထဲမှာတော့ သူ့နောက်ကို လိုက်နေတယ် ထင်ပါရဲ့။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ရှေ့သို့ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်လှမ်းနေပြီး တံတားပေါ်ရှိ မြင်ကွင်းသည် ရိုးသားလှသည်။ လမ်းလျှောက်ဖို့ အချိန်ယူရပြီး တံတားပေါ်ရှိ ခုံတန်းရှည်တစ်ခုပေါ်ကို ရောက်ကာ Christina က “အိုး၊ လှည့်ကြည့်လိုက်ပါ”။ TARDIS သည် Doctor Who icon ဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် သေးငယ်သောပုံစံဖြစ်သည်။ လက်စွပ်. အဲဒီအခိုက်အတန့်လေး ပျောက်သွားပြီး ရင်ခုန်စပြုလာတယ်။ အဲဒီကို ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်မေးကြည့်တော့ လက်စွပ်ပုံးအောက်မှာ စာအုပ်တစ်အုပ်ရှိတယ်။ Christina နှင့် I တို့၏ ကာတွန်းစာအုပ်တစ်အုပ်နှင့် လွန်ခဲ့သည့် 10 နှစ်ကျော်က ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝ အတူတကွ။ စာအုပ်ကို သူမလက်ထဲ ကမ်းပေးရင်း ဖတ်ရင်း မျက်ရည်တွေဝဲလာသည်။ သူမ တို့ရဲ့ လမ်းခွဲမှု အပိုင်းကို အဲဒီ မှာတောင် ပါ၀င်ပြီး ကျွန်မ ပိုပို ငိုပါတယ်။ ဒီစာအုပ်ကိုဖတ်ပြီး အမှတ်တရတစ်ခုစီကို ရောင်ပြန်ဟပ်စေတယ်။ အဲဒီအခိုက်အတန့်တွေကို သတိရတိုင်း ချစ်ခြင်းမေတ္တာများစွာနဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ပြည့်နှက်နေခဲ့တယ်။ စာအုပ်ရဲ့အဆုံးမှာတော့ သူမကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းခဲ့ပါတယ်။ ငါပြောတာ ဟုတ်ပါတယ်!