ஜனவரி 20, 1958 இல் இருந்து ஒரு கடிதத்தில், கின்ஸ்பெர்க் பாரிஸில் இருந்து ஓர்லோவ்ஸ்கிக்கு எழுதுகிறார், இலக்கியத்தின் ஓரினச்சேர்க்கை துணைக் கலாச்சாரத்தின் மற்றொரு சின்னமான வில்லியம் எஸ். பர்ரோஸ் தனது நெருங்கிய நண்பரும் சக பீட்னிக் உடனுமான வருகையை விவரித்தார்:

"அன்புள்ள பீட்டி:

ஓ ஹார்ட் ஓ லவ் எல்லாம் திடீரென்று பொன்னாக மாறியது! பயப்படவேண்டாம் கவலைப்படாதே மிகவும் பிரமிக்க வைக்கும் அழகான விஷயம் இங்கே நடந்தது! எங்கு தொடங்குவது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, ஆனால் மிக முக்கியமானது. பில் [பதிப்பு: வில்லியம் எஸ். பர்ரோஸ்] வந்தபோது, ​​நான், நாங்கள், அதே பழைய பில் பைத்தியம் என்று நினைத்தோம், ஆனால் பில் கடைசியாக அவரைப் பார்த்ததிலிருந்து அதற்குள் அவருக்கு ஏதோ நடந்தது… ஆனால் நேற்று இரவு இறுதியாக பில் மற்றும் நானும் ஒவ்வொருவராக அமர்ந்தோம். மற்றொன்று சமையலறை மேசையின் குறுக்கே கண்ணுக்குப் பார்த்துப் பேசினேன், என் சந்தேகத்தையும் துயரத்தையும் நான் ஒப்புக்கொண்டேன் - என் கண்களுக்கு முன்னால் அவர் ஒரு தேவதையாக மாறினார்!

கடந்த சில மாதங்களில் டாங்கியர்ஸில் அவருக்கு என்ன நடந்தது? அவர் எழுதுவதை நிறுத்திவிட்டு, மதியம் முழுவதும் படுக்கையில் அமர்ந்து தனியாக சிந்தித்து தியானம் செய்து குடிப்பதை நிறுத்தினார் - கடைசியாக, ஒவ்வொரு நாளும், பல மாதங்களாக, மெதுவாகவும், திரும்பத் திரும்பவும் அவரது சுயநினைவை உணர்ந்தார் - “ஒரு நல்ல உணர்வு (உணர்வு) மையம் பற்றிய விழிப்புணர்வு. முழு உருவாக்கம்" - அவர் வெளிப்படையாக, அவருடைய சொந்த வழியில், என்னிலும் உங்களுக்குள்ளும் நான் தொங்கவிடப்பட்டதை, ஒரு பெரிய அமைதியான லவ்பிரைனின் பார்வை"

என் இதயத்தில் சுதந்திரம் மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் நான் இன்று காலை எழுந்தேன், பில் காப்பாற்றப்பட்டேன், நான் காப்பாற்றப்பட்டேன், நீங்கள் காப்பாற்றப்பட்டோம், நாங்கள் அனைவரும் காப்பாற்றப்பட்டோம், அன்றிலிருந்து எல்லாமே பேரானந்தமாக இருக்கிறது - ஒருவேளை நீங்கள் என்று நான் வருத்தப்படுகிறேன். நாங்கள் கை அசைத்து, மிகவும் அருவருக்கத்தக்க வகையில் முத்தமிட்டபோது கவலையாக விட்டுவிட்டு - உன்னிடம் மகிழ்ச்சியாக விடைபெற நான் விரும்புகிறேன் & கவலைகள் மற்றும் சந்தேகங்கள் இல்லாமல், நீங்கள் வெளியேறும் போது எனக்கு அந்த தூசி நிறைந்த அந்தி இருந்தது… - பில் இயல்பு மாறிவிட்டது, நான் மிகவும் உணர்கிறேன் மாறியது, பெரிய மேகங்கள் உருண்டோடின, நீங்களும் நானும் உறவில் இருந்தபோது நான் உணர்கிறேன், சரி, எங்கள் நல்லுறவு என்னில், என்னுடன் இருந்தது, அதை இழப்பதற்குப் பதிலாக, நான் எல்லோரிடமும் உணர்கிறேன், எங்களுக்கிடையில் உள்ளதைப் போன்ற ஒன்றை நான் உணர்கிறேன்.