SYLVIA VE ALISA: İNANILMAZ BİR AŞK HİKAYESİ
BİZ NASIL TANIŞTIK?
Arkadaşlar tesadüfen ikimize bir hesap açıp insanlarla tanışmaya başlamamız için baskı yaptıktan sonra bir başlangıç uygulamasında tanıştık. Ayrıldıktan sonra Utah'tan Bay bölgesine yeni taşındım ve Alisa kötü bir boşanma sürecinden geçiyordu. Arka arkaya 5 saat uygulama mesajlaşması ve yüzlerce yeni uygulama hatasından sonra numara alışverişi yapmaya karar verdik, ikimiz de ikimizin de harika bir şirketten daha fazla bir şeye hazır olmadığını biliyorduk. Haftanın sonunda bunların hepsi pencereden çıktı ve ilk randevumuzu planladık.
İLK RANDEVUMUZ
Bölgede yeniydim, bu yüzden tek istediğim kilo gözlemcileri tarafından iki maaş çeki gerektiren porsiyonlu öğünler yiyerek iddialı bir zaman harcamak istemediğimizdi. Bölgesine daha yakın olan bu yerel zanaat birasında buluştuk, yiyecek kamyonları vardı (skor, kamyon sahnesine büyük bir tutku duyan bir şeftim), oyunlar ve harika zanaat birası. İçeri girdiğinde benim için oyunun bittiğini biliyordum. Konu kişilik ve sohbet olduğunda her isteği karşılamakla kalmadı… “anında çekim” anıyla bile tanıştı. 6 boyunda, uzun sarı saçlı, mavi gözlü ve atletik. Sadece birkaç dakika gibi görünüyordu, ancak 7 saat sonra bar ihalesi bizi kovmak zorunda kaldı. 7 saat konuşarak ve etrafımızdaki hiçbir şeyi veya kimseyi fark etmeden geçirdik. Sevimsiz, biliyorum.. ama inanılmaz derecede doğru.
Önce kim "seni seviyorum" dedi?
Yaptım. Bir yıl çıktıktan sonra öğle yemeğini onun için ofisine bıraktım ve vedalaştığımızda “Tamam, sonra görüşürüz” dedim. Seni seviyorum”… nefesim kesildi. Daha sonra cevap veremeden otoparktan hızla uzaklaştı. yeni çıktım.
İLK ÖPÜŞMEMİZ
İlk randevumuzun gecesiydi. Bardan atıldıktan sonra kredi kartlarımızı ve sekmemizi açık unuttuk. Böylece geri döndük, kapattık. Tekrar arabama geri döndü ve ertesi gün planlarımız hakkında birkaç dakika konuştuk. Sonra eğildi (o adam uzun mu) ve bu şimdiye kadar hissettiğim en çılgın bağlantıydı. Ayağa kalktı ve gülümsedi ve "Evet, kesinlikle sadece arkadaş olmayacağız" diye fısıldadım.
Bizim nişanımız
Ah dostum, bu uzun bir şey. Şef ve restoran müdürüydüm, bu yüzden geceleri, hafta sonları ve tatillerde çalıştım. Bu yüzden Sevgililer günümüzü kutlamak için başka bir günü beklemek zorunda kaldı. Bu yüzden, yerel sakin bir parkta bisiklete binmeyi ve piknik yapmayı planladım. Bizim için paketlediklerimle bir masa hazırladım, bizim için güzel bir küçük ekmek ve plan sevgililer günü hediyelerini değiştirmek için. Yemek yedik, normal bir şekilde konuştuk ve harika bir sabah geçirdik. Öğleden sonra ona sevgililer günü kartını verdim. Depolama olmasaydı, buraya yazdığım her kelimeyi kartın sonuna koyardım ve kartın dediği duyguyu dökerdim…. "Küçük görmek". Kartın altına cilalayıp hazırladığım bir çan kavanozu uzattım. İçinde kısmen açılmış bir at tomurcuğu vardı ve ortada onun yüzüğü vardı. "Hayatımı daha fazla gülerek, gülerek ve bağırarak ve ağlayarak, bu dünyada sen olmayan birini tutarak ve severek geçirmek istemem. Sence hayatımızın geri kalanını birlikte paylaşmak istemeyi kalbinde bulabilir misin? Ve “Bir dakika sen gerçek misin?” dedi. Şok olduğunu söylemeye gerek yok ve sonraki 3 dakikayı ağlamamaya çalışarak bana bakarak geçirdi… sonra “Ama söylemediğini söyledin….. Evet tabii!” dedi.
DÜĞÜNÜMÜZ
Büyük ya da küçük konusunda anlaşamadık. Sade istedim çünkü ilgiyi sevmiyorum ve daha önce hiç evlenmediğim için büyük bir düğün istedi. O halde düğün yılımıza COVID vurdu. Bu yüzden yolumu LOL aldım. Sadece 7 kişiydik. Hepsinin rolü olan en yakın 3 arkadaşımız ve iki çocuğum. Santa Cruz'un belediyeye ait küçük bir bölümünü bulduk ve yürümeye devam edebildik, yeminlerimizi ettik ve daha sonra aynı kum şeridinde oturan, yan taraftaki seçtiğimiz restoranda akşam yemeğine gittik. Sahil düğünü, deniz fenerinin yanında gün batımı. Balayı için para biriktirmemiz ve seyahatin bu kadar kısıtlı olmadığı zamanlarda plan yapmamız gerekecek.
Yorum bırak