LIEFDESBRIEF: VIRGINIA WOOLF EN VITA SACKVILLE-WEST
Die geslagsveranderende protagonis in Virginia Woolf se baanbrekerroman Orlando, wat sensuur ondermyn het om die politiek van vreemde liefde te revolusioneer, was gebaseer op die Engelse digter Vita Sackville-West, Woolf se eenmalige passievolle minnaar en lewenslange dierbare vriend. Die twee vroue het ook 'n paar pragtige liefdesbriewe in die regte lewe uitgeruil. Hier is een van Virginia tot Vita vanaf Januarie 1927, kort nadat die twee dol verlief geraak het:
“Kyk hier Vita — gooi oor jou man, en ons gaan Hampton Court toe en eet saam op die rivier en stap in die tuin in die maanlig en kom laat by die huis en drink 'n bottel wyn en word suinig, en ek sal vertel jou al die dinge wat ek in my kop het, miljoene, duisende — Hulle sal nie bedags roer nie, net by donker op die rivier. Dink daaraan. Gooi jou man oor, sê ek, en kom.”
Op 21 Januarie stuur Vita vir Virginia hierdie ontwapenend eerlike, opregte en onbewaakte brief, wat in 'n pragtige kontras met Virginia se passievolle prosa staan:
“...Ek is gereduseer tot iets wat vir Virginia wil hê. Ek het 'n pragtige brief aan jou geskryf in die slapelose nagmerrie-ure van die nag, en dit is alles verby: Ek mis jou net, op 'n baie eenvoudige desperate menslike manier. Jy, met al jou stomme letters, sou nooit so 'n elementêre frase soos dit skryf nie; miskien sou jy dit nie eers voel nie. En tog glo ek jy sal verstandig wees van 'n klein gaping. Maar jy sal dit in so 'n pragtige frase beklee dat dit 'n bietjie van sy werklikheid moet verloor. Terwyl dit by my nogal skerp is: ek mis jou selfs meer as wat ek kon glo; en ek was bereid om jou baie te mis. Hierdie brief is dus eintlik maar net 'n gegil van pyn. Dit is ongelooflik hoe noodsaaklik jy vir my geword het. Ek neem aan jy is gewoond daaraan dat mense hierdie dinge sê. Verdomp jou, bedorwe skepsel; Ek sal jou nie meer vir my laat liefhê deur myself so weg te gee nie - Maar o my skat, ek kan nie slim en afstaan met jou nie: daarvoor is ek te lief vir jou. Te waarlik. Jy het geen idee hoe afsydig ek kan wees met mense vir wie ek nie lief is nie. Ek het dit tot 'n fyn kuns gebring. Maar jy het my verdediging afgebreek. En ek is nie regtig mal daaroor nie.”
Op die dag van Orlando se publikasie het Vita 'n pakkie ontvang wat nie net die gedrukte boek bevat nie, maar ook Virginia se oorspronklike manuskrip, spesifiek vir haar in Niger-leer gebind en met haar voorletters op die ruggraat gegraveer.
Lewer Kommentaar