Podczas gdy ich pierwszy ślub miał bardziej tradycyjne elementy, drugi był znacznie spokojniejszy. „Uważaliśmy, że jest to bardziej znak interpunkcyjny i konieczność prawna, a nie ślub. W naszym głębokim przekonaniu wydarzyło się to w 99 roku. Ceremonia w ogrodzie miałaby jedną nawę, ale huragan Dennis wepchnął nas do środka. Mieliśmy przyjaciółkę, która trąbiła nas humorem w przejściu, gdy eskortowało nas nasze rodzeństwo — zagrała dwie rundy „Here Comes the Bride” z dużą przerwą między nimi. W ramach przysługi zaoferowaliśmy wówczas spersonalizowane butelki z wodą na przejażdżkę panny młodej, przejażdżkę rowerem i turniej krokieta. Nie było bukietów, tortu i tradycyjnego pierwszego tańca. Zasadniczo robiliśmy tylko to, co uważaliśmy za słuszne, jako znaczący rytuał naszego zaangażowania i świętowania. Dlatego unikaliśmy większości tradycji weselnych, chyba że widzieliśmy w nich sens lub okazję do poczucia humoru”. Na pierwszy ślub panny młode założyły sukienki, spodnie i swetry zgodnie z legalnym małżeństwem. „Lubiłem nazywać nasz najnowszy styl „dworskim swobodnym stylem!”

W związku z ich małżeństwem w 2013 roku, Kathryn poprosiła swoją przyjaciółkę z college'u, która jest również sędzią Sądu Najwyższego DC, o objęcie urzędu. „Zrobiliśmy to w sobotni poranek w sądzie, a następnie przeszliśmy kilka przecznic na pyszny lunch z grilla. […] Myślę, że Amy najlepiej podsumowała to podczas toastu. Podczas naszej legalnej ceremonii ślubnej było więcej zmarszczek, więcej siwych włosów i więcej dzieci!”

Być może najbardziej wzruszający jest sposób, w jaki Kathryn i Amy włączyli swojego syna Caleba, który miał wtedy 7 lat, do swojego ślubu. „Dodaliśmy ceremonię piaskową, aby odzwierciedlić nasze zaangażowanie jako wiecznej rodziny, ponieważ nasz syn był zbyt młody, aby pamiętać o ceremonii adopcji. To było naprawdę potężne i, nazwijmy to matczyną intuicją, ale mam wrażenie, że coś się w nim zmieniło, gdy zrozumiał nasze zaangażowanie jako rodzinę i swoją rolę w niej w nowy sposób”.