İlk düğünleri bir düğünün daha geleneksel ziynetlerini taşırken, ikincisi çok daha rahattı. “Bunun düğünden ziyade bir noktalama işareti ve yasal bir zorunluluk olduğunu kuvvetle hissettik. Bu, güçlü bir şekilde hissediyoruz, '99'da oldu. Bir bahçe töreninde bir koridorumuz olurdu ama Kasırga Dennis bizi içeri aldı. Kardeşlerimiz bize eşlik ederken koridorda mizahla bize borazan yapan bir arkadaşımız vardı - ikisi arasında büyük bir duraklama ile iki tur “İşte Gelin Geliyor” oynadı. O zaman bir iyilik olarak, Bride Ride, bisiklete binme ve kroket turnuvamız için kişiselleştirilmiş su şişeleri sunduk. Buketimiz, pastamız ya da geleneksel bir ilk dansımız yoktu. Temelde, bağlılığımız ve kutlamamız için anlamlı bir ritüel olarak bize doğru olduğunu düşündüğümüz şeyi yaptık. Bu yüzden, içinde bir anlam ya da mizah fırsatı görmedikçe çoğu düğün geleneğinden kaçındık.” İlk düğün için gelinler, yasal evlilik için elbiseler, pantolonlar ve kazaklar giydiler. “En son stilimize 'adliye sarayı gündelik' demeyi sevdim”

2013 evlilikleri için Kathryn, aynı zamanda DC Yüksek Mahkemesinde yargıç olan kolejden bir arkadaşından görev yapmasını istedi. “Cumartesi sabahı adliyede yaptık ve ardından lezzetli bir barbekü öğle yemeği için birkaç blok yürüdük. […] Sanırım Amy bunu en iyi bir tost sırasında özetledi. Yasal evlilik törenimiz için daha fazla kırışıklık, daha fazla beyaz saç ve daha fazla çocuk vardı!”

Belki de en dokunaklı olanı, Kathryn ve Amy'nin o zamanlar 7 yaşındaki oğulları Caleb'i düğünlerine dahil etme biçimleridir. “Oğlumuzun evlat edinme törenini hatırlayamayacak kadar küçük olduğu için sonsuza kadar aile olarak bağlılığımızı yansıtmak için kum töreni ekledik. Gerçekten güçlüydü ve buna bir anne sezgisi deyin, ancak bir aile olarak bağlılığımızı ve bundaki rolünü yeni bir şekilde anladıkça, onda içsel olarak bir şeylerin değiştiğini hissediyorum.”