ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΥΤΕΡΩΝ ΦΙΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ΛΟΑΤΚΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥΣ
Αν θέλετε να ταξιδέψετε κάπου μόνοι σας ή με τον σύντροφό σας ή ακόμα και να μετακομίσετε, πιθανότατα θα θέλατε να μάθετε πού είναι εύκολο να βρείτε πλήρες πρόγραμμα ψυχαγωγίας LGBTQ και πού θα είναι ασφαλές και φιλικό. Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιάσουμε τις κορυφαίες μας από τις πιο φιλικές LGBTQ χώρες για τους ομογενείς.
Βέλγιο
Τα δικαιώματα LGBT+ στο Βέλγιο είναι από τα πιο προοδευτικά στον κόσμο. η χώρα κατατάσσεται δεύτερη στην έκδοση του 2019 του Rainbow Europe Index της ILGA. Η σεξουαλική δραστηριότητα ατόμων του ιδίου φύλου είναι νόμιμη από το 1795, όταν η χώρα ήταν γαλλική επικράτεια. Οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού έχουν τεθεί εκτός νόμου από το 2003, έτος που το Βέλγιο νομιμοποίησε γάμο ομοφύλων. Τα ζευγάρια απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τα ζευγάρια αντίθετου φύλου. μπορούν να υιοθετήσουν και οι λεσβίες έχουν πρόσβαση σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Οι γάμοι ομοφυλόφιλων αντιπροσωπεύουν το 2.5% όλων των γάμων στο Βέλγιο.
Οι ομογενείς μπορούν να παντρευτούν στο Βέλγιο εάν ο ένας σύντροφος μένει εκεί για τουλάχιστον τρεις μήνες. Είναι επίσης δυνατό για υπηκόους τρίτων χωρών της ΕΕ/ΕΟΧ που έχουν εξουσιοδότηση να μείνουν στο Βέλγιο να υποστηρίξουν τους συνεργάτες τους σε βελγική βίζα οικογενειακής επανένωσης.
Τα δικαιώματα των τρανς είναι πολύ προηγμένα στο Βέλγιο, όπου τα άτομα μπορούν να αλλάξουν το νόμιμο φύλο τους χωρίς χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, η ILGA συνιστά να γίνει περισσότερη δουλειά όσον αφορά τα ιντερσεξ άτομα. Το Βέλγιο δεν έχει ακόμη απαγορεύσει τις περιττές ιατρικές παρεμβάσεις, όπως η διενέργεια χειρουργικών επεμβάσεων σεξουαλικού προσδιορισμού σε μωρά. Η νομοθεσία για τα εγκλήματα μίσους για τρανσέξουαλ και ιντερσεξ άτομα δεν έχει ακόμη ψηφιστεί. Ένα τρίτο φύλο στα νομικά έγγραφα δεν έχει ακόμη εισαχθεί.
Γενικά, το Βέλγιο εμφανίζει εξαιρετικά υψηλό επίπεδο ομοφυλοφιλικής αποδοχής. Το Ευρωβαρόμετρο του 2015 διαπίστωσε ότι το 77% των Βέλγων πίστευε ότι ο γάμος ομοφυλόφιλων θα έπρεπε να επιτρέπεται σε όλη την Ευρώπη, ενώ το 20% διαφώνησε.
Φιλική σκηνή LGBT στο Βέλγιο
Το Βέλγιο έχει μια μεγάλη και καλά ανεπτυγμένη LGBT+ σκηνή που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα προσανατολισμών και προτιμήσεων. Αμβέρσα (Αμβέρσα) είχε την πιο έντονη και πιο προνοητική κοινότητα, αλλά οι Βρυξέλλες έχουν χάσει την αστική τους εικόνα τα τελευταία χρόνια. Μπριζ (Μπριζ), Γάνδη (Γάνδη), Λιέγη και Οστάνδη (Οστάνδη) όλοι έχουν μια ενεργή γκέι νυχτερινή ζωή. Ο Μάιος είναι γενικά ο μήνας υπερηφάνειας σε ολόκληρο το Βασίλειο, με τις Βρυξέλλες να φιλοξενούν τη μεγαλύτερη παρέλαση.
Ισπανία
Οραματιστείτε τον εαυτό σας να χτυπά πίσω την κάβα με τον σύζυγό σας σε μια βεράντα στη Μαδρίτη; Παρά την άνοδο των πολιτικών κομμάτων κατά των LGBT, η Ισπανία είναι ένα από τα πιο πολιτιστικά φιλελεύθερα μέρη για τους ομοφυλόφιλους. Ο γάμος ομοφύλων στην Ισπανία είναι νόμιμος από το 2005. Ισπανική λογοτεχνία, μουσική, και ο κινηματογράφος εξερευνούν συχνά θέματα LGBT+. Από τη Μαδρίτη μέχρι τη Γκραν Κανάρια, η χώρα έχει μια ποικιλόμορφη και φιλόξενη σκηνή για όλα τα μέλη της queer κοινότητας. Τα ομοφυλόφιλα ομογενή ζευγάρια που ζουν στην Ισπανία έχουν ορισμένα νομικά δικαιώματα όταν καταχωρούν τη συντροφική σχέση τους. Αυτά περιλαμβάνουν την υιοθεσία, την αυτόματη αναγνώριση της γονεϊκότητας στα πιστοποιητικά γέννησης, τον φόρο κληρονομιάς, τα δικαιώματα σε συντάξεις επιζώντων, την αναγνώριση για σκοπούς μετανάστευσης, την ίση μεταχείριση για φορολογικούς σκοπούς – συμπεριλαμβανομένου του φόρου κληρονομιάς – και την προστασία από την ενδοοικογενειακή βία. Η Ισπανία κατέλαβε την 11η θέση στην Ευρώπη για τα δικαιώματα του ιδίου φύλου το 2019, με πλήρη ισότητα περίπου στο 60%.
Από το 2007, οι άνθρωποι μπόρεσαν να αλλάξουν φύλο στην Ισπανία και η χώρα είναι μία από τις πιο υποστηρικτικές στον κόσμο για τα τρανς δικαιώματα. Το 2018, η 27χρονη LGBT+ ακτιβίστρια Angela Ponce έγινε η πρώτη τρανς γυναίκα που διαγωνίστηκε στον διαγωνισμό Miss Universe, όπου έλαβε όρθιους χειροκροτητές.
LGBT+ εκδηλώσεις στην Ισπανία
Για μια καθολική χώρα, η Ισπανία είναι εξαιρετικά φιλική προς τα LGBT. Σχεδόν το 90% του πληθυσμού αποδέχεται την ομοφυλοφιλία, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Pew Research. Το 2006, ο Sitges αποκάλυψε το πρώτο μνημείο LGBT+ της χώρας για να τιμήσει την αστυνομική καταστολή του 1996 εναντίον ομοφυλόφιλων ανδρών στην παραλία τη νύχτα.
Ολλανδία
Ως η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων το 2001, η Ολλανδία έχει συναισθηματική σχέση με τα LGBT+ άτομα. Η Ολλανδία αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία το 1811. Το πρώτο gay bar άνοιξε στο Άμστερνταμ το 1927. και το 1987, το Άμστερνταμ αποκάλυψε το Homomonument, ένα μνημείο για τους γκέι και τις λεσβίες που σκοτώθηκαν από τους Ναζί. Από τη δεκαετία του 1960 τελούνται θρησκευτικοί εορτασμοί γάμων ομοφύλων. Πολιτικός γάμος αξιωματούχοι δεν μπορεί να αρνηθεί τα ομόφυλα ζευγάρια. Ωστόσο, ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου δεν είναι δυνατός στην Αρούμπα, το Κουρασάο και το Σιντ Μάρτεν.
Οι ομογενείς μπορούν να υποστηρίξουν τους συνεργάτες τους. Πρέπει να αποδείξουν αποκλειστική σχέση, επαρκές εισόδημα και να περάσουν τις εξετάσεις ένταξης. Τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν να υιοθετήσουν ή να χρησιμοποιήσουν υπηρεσίες παρένθετης μητρότητας. Η διάκριση σεξουαλικού προσανατολισμού στην απασχόληση και τη στέγαση είναι παράνομη. Τα ομόφυλα ζευγάρια απολαμβάνουν ίσα φορολογικά και κληρονομικά δικαιώματα.
Τα παιδιά μπορούν να αλλάξουν φύλο. Οι τρανς ενήλικες μπορούν να αυτοπροσδιοριστούν χωρίς δήλωση γιατρού. Οι Ολλανδοί υπήκοοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση για διαβατήρια ουδέτερου φύλου. Οι ακτιβιστές λένε ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα σχετικά με τα δικαιώματα μεταξύ των φύλων.
Το 74% του πληθυσμού έχει θετική στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλία και την αμφιφυλοφιλία. Το 57% είναι θετικό για τα τρανς άτομα και τη διαφορετικότητα των φύλων, σύμφωνα με μια μελέτη του 2017 από το Ολλανδικό Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών. Αν και μια χώρα φιλική προς τα LGBT, η Ολλανδία τα πάει χειρότερα από τους γείτονές της όσον αφορά το έγκλημα μίσους και η θεραπεία λόγου και μετατροπής παραμένει νόμιμη. Οι επίπεδες περιοχές κατέλαβαν τη 12η θέση στην Ευρώπη για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων το 2019. Τα ομόφυλα ζευγάρια απολαμβάνουν τα μισά δικαιώματα από αυτά που έχουν τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια.
LGBT+ εκδηλώσεις στην Ολλανδία
Η ολλανδική πρωτεύουσα, που συχνά αποκαλείται gayway για την Ευρώπη, έχει μια ζωντανή κουλτούρα LGBT+ και εξυπηρετεί όλες τις ορέξεις και τα φετίχ. Ωστόσο, η γκέι σκηνή εκτείνεται πολύ πέρα από το Άμστερνταμ, με μπαρ, σάουνες και κινηματογράφους σε πολλές ολλανδικές πόλεις, όπως το Ρότερνταμ, η Χάγη (Η Χάγη), Amersfoort, Enschede και Groningen. Πολλές πόλεις πραγματοποιούν επίσης τις δικές τους εκδηλώσεις υπερηφάνειας, με τη συμμετοχή τοπικών πολιτικών. Το Pride Amsterdam, με την παρέλαση στο κανάλι του, είναι το μεγαλύτερο και προσελκύει περίπου 350,000 άτομα κάθε Αύγουστο. Οι ολλανδικές ομάδες υποστήριξης LGBT+ διαθέτουν δίκτυο σε όλη τη χώρα. υπάρχουν και συγκεκριμένες οργανώσεις που υποστηρίζουν τους πρόσφυγες.
Μάλτα
Η Βαλέτα δεν σας έρχεται αμέσως στο μυαλό όταν σκέφτεστε τις ομοφυλοφιλικές πρωτεύουσες του κόσμου, αλλά η μικροσκοπική Μάλτα βρίσκεται στην κορυφή του δείκτη Europe Rainbow Index για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια. Η Μάλτα ξεπερνά 48 άλλες χώρες με βαθμολογία 90% όταν κατατάχθηκε ως προς τις φιλικές πολιτικές για τα LGBT και την αποδοχή του τρόπου ζωής.
Η Μάλτα είναι μία από τις ελάχιστες χώρες των οποίων το σύνταγμα απαγορεύει τις διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, συμπεριλαμβανομένου του χώρου εργασίας. Ο γάμος ομοφύλων είναι νόμιμος από το 2017 και δεν υπάρχουν ελάχιστες απαιτήσεις διαμονής. Ως αποτέλεσμα, η Μάλτα είναι ιδανική για γάμο προορισμού. Τα άγαμα άτομα και τα ζευγάρια, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, απολαμβάνουν δικαιώματα υιοθεσίας και οι λεσβίες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οι ομοφυλόφιλοι υπηρετούν επίσης ανοιχτά στο στρατό. Ωστόσο, οι ομοφυλόφιλοι άνδρες απαγορεύεται να δίνουν αίμα.
Τα δικαιώματα των τρανς και των ιντερσεξ είναι από τα ισχυρότερα στον κόσμο. Οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν το φύλο τους νόμιμα χωρίς χειρουργική επέμβαση.
Η στάση του κοινού απέναντι στην LGBT+ κοινότητα έχει αλλάξει ριζικά την τελευταία δεκαετία. Ένα Ευρωβαρόμετρο του 2016 ανέφερε ότι το 65% των Μαλτέζων ήταν υπέρ του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Αυτό ήταν ένα σημαντικό άλμα από μόλις 18% το 2006.
LGBT+ εκδηλώσεις στη Μάλτα
Παρά την ύπαρξη μιας κυβέρνησης φιλικής προς τα LGBT, η LGBT+ σκηνή δεν είναι τόσο καλά ανεπτυγμένη στη Μάλτα όσο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με σχετικά λιγότερα αφιερωμένα μπαρ και καφέ. Ωστόσο, η πλειονότητα των χώρων νυχτερινής διασκέδασης και των παραλιών είναι φιλικές προς τα LGBT και καλωσορίζουν την κοινότητα. Η παρέλαση υπερηφάνειας στη Βαλέτα κάθε Σεπτέμβριο είναι μια σημαντική τουριστική κλήρωση, συχνά με παρόντες τοπικούς πολιτικούς.
New Zealand
Συχνά ψηφίστηκε ως ένα από τα καλύτερα μέρη για να είσαι εκπατρισμένος, η προοδευτική Νέα Ζηλανδία έχει επίσης σπουδαίο ρεκόρ στα δικαιώματα LGBT+. Το σύνταγμα της Νέας Ζηλανδίας είναι φιλικό προς τα LGBT, προσφέροντας πολλές προστασίες με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Ο γάμος ομοφυλόφιλων είναι νόμιμος από το 2013. Ανύπαντρα ζευγάρια οποιουδήποτε φύλου μπορούν να υιοθετούν παιδιά από κοινού. Οι λεσβίες έχουν πρόσβαση σε θεραπείες εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Η Νέα Ζηλανδία αναγνωρίζει επίσης παντρεμένες ή ντε φάκτο σχέσεις για ζευγάρια εκπατρισμένων, είτε είναι ετεροφυλόφιλα είτε ομοφυλόφιλα. Ένας εκπατρισμένος μπορεί να υποστηρίξει τον σύντροφό του, αλλά πρέπει τουλάχιστον να έχει μόνιμη κατοικία. Οι Αυστραλοί πολίτες ή οι μόνιμοι κάτοικοι ενδέχεται να μπορούν να χορηγούν βίζα συνεργάτη.
Ωστόσο, ο νόμος είναι ασαφής για τα δικαιώματα των τρανς. Οι διακρίσεις λόγω ταυτότητας φύλου δεν απαγορεύονται ρητά. Τα άτομα μπορούν να αλλάξουν το φύλο τους στην άδεια οδήγησης ή στο διαβατήριό τους με μια νόμιμη δήλωση. Ωστόσο, για να γίνει το ίδιο σε πιστοποιητικό γέννησης απαιτείται απόδειξη ιατρικής περίθαλψης προς τη μετάβαση. Από τον Μάρτιο του 2019, ένα νομοσχέδιο που επιτρέπει τον αυτοπροσδιορισμό έχει καθυστερήσει εν αναμονή δημόσιας διαβούλευσης.
Η ιστορία της ανεκτικότητας της Νέας Ζηλανδίας χρονολογείται από την προ-αποικιακή εποχή των Μαορί, αν και ο βρετανικός αποικισμός είχε ως αποτέλεσμα νόμους κατά της σοδομίας. Η χώρα αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία μεταξύ ανδρών το 1986. Η λεσβιακή δραστηριότητα δεν ήταν ποτέ έγκλημα στη Νέα Ζηλανδία. Από τότε υπήρξαν αρκετοί υπερήφανοι γκέι και τρανς μέλη του κοινοβουλίου. Πάνω από το 75% των Νεοζηλανδών αποδέχονται την ομοφυλοφιλία.
Ωστόσο, οι νόμοι κατά των διακρίσεων της Νέας Ζηλανδίας και οι γάμοι ομοφυλόφιλων δεν επεκτείνονται στη σφαίρα της.
Φιλική προς τα LGBT Νέα Ζηλανδία
Η Νέα Ζηλανδία έχει μια σκηνή λογικού μεγέθους που εκτείνεται σε όλη τη χώρα. Το Ουέλινγκτον και το Όκλαντ διαθέτουν τον μεγαλύτερο αριθμό γκέι μπαρ και κλαμπ, αλλά οι κάτοικοι LGBT+ στην Ταουράνγκα, το Κράισττσερτς, το Ντούνεντιν και το Χάμιλτον έχουν επίσης εγγυημένα μια καλή βραδινή έξοδο. Οι παρελάσεις υπερηφάνειας διοργανώνονται από τις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα και σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον έξι διαφορετικές μεγάλες εκδηλώσεις κάθε χρόνο.
Hong Kong
Το 2018 η αναγνώριση των βίζας συζύγου για ομόφυλα ζευγάρια από το Τελικό Εφετείο αύξησε τις ελπίδες των ομογενών που επιθυμούσαν να μετακομίσουν στον οικονομικό κόμβο της Ασίας. Η ίδια η ομοφυλοφιλία είναι νόμιμη από το 1991. Ωστόσο, η τοπική νομοθεσία δεν αναγνωρίζει γάμους ομοφυλοφίλων ή συμπράξεις. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει μετά τη συμφωνία του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Χονγκ Κονγκ τον Ιανουάριο του 2019 για την εξέταση δύο χωριστών αμφισβητήσεων για την απαγόρευση του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Τον Μάιο του 2019, ένας τοπικός πάστορας κίνησε επίσης το Ανώτατο Δικαστήριο, υποστηρίζοντας ότι η απαγόρευση εμποδίζει την ελευθερία της εκκλησίας του να λατρεύει.
Οι νόμοι κατά των διακρίσεων είναι επίσης αρκετά αδύναμοι. Παρόλο που τα άτομα LGBT+ ενδέχεται να μην παρεμποδίζονται νομικά στην πρόσβασή τους σε κρατικές υπηρεσίες, οι ακτιβιστές λένε ότι οι διακρίσεις είναι ευρέως διαδεδομένες. Τα ομόφυλα ζευγάρια δεν μπορούν να υποβάλουν αίτηση για δημόσια στέγαση ή να απολαύσουν τις συνταξιοδοτικές παροχές του συντρόφου τους. Ωστόσο, τα ομόφυλα ζευγάρια που συγκατοικούν απολαμβάνουν κάποιας προστασίας βάσει της τοπικής νομοθεσίας για την ενδοοικογενειακή βία.
Τα διεμφυλικά άτομα δεν επιτρέπεται να αλλάζουν νομικά έγγραφα για να αντικατοπτρίζουν την ταυτότητά τους χωρίς χειρουργική επέμβαση επιβεβαίωσης φύλου, σύμφωνα με απόφαση του Φεβρουαρίου 2019.
Η κοινωνική αποδοχή αυξήθηκε καθώς η περιοχή έχει γίνει πιο φιλική προς τα LGBT τα τελευταία χρόνια. Σε δημοσκόπηση του 2013 από το Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ, το 33.3% των ερωτηθέντων υποστήριξε τον γάμο ομοφύλων, ενώ το 43% ήταν αντίθετο. Το επόμενο έτος, η ίδια δημοσκόπηση έφερε παρόμοια αποτελέσματα, αν και το 74% των ερωτηθέντων συμφώνησε ότι τα ομόφυλα ζευγάρια πρέπει να έχουν τα ίδια ή κάποια δικαιώματα που απολαμβάνουν τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια. Μέχρι το 2017, η έρευνα διαπίστωσε ότι το 50.4% των ερωτηθέντων υποστήριξε τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
LGBT+ σκηνή στο Χονγκ Κονγκ
Το Χονγκ Κονγκ, το οποίο είναι βαρύ από τους μετανάστες, έχει μια υποκουλτούρα LGBT+ με αυτοπεποίθηση και ακμάζουσα αυτοπεποίθηση. Η πόλη φιλοξενεί μια ετήσια παρέλαση υπερηφάνειας. Υπάρχει επίσης μεγάλη ποικιλία από μπαρ, κλαμπ και γκέι σάουνες. Αυτό οφείλεται πιθανώς στις κοινωνικές πιέσεις για συμμόρφωση με τα παραδοσιακά ετεροτυπικά μοντέλα. Τοπικές ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές εξερευνούν τακτικά queer θέματα. αρκετά διασκεδαστές έχουν μάλιστα βγει τα τελευταία χρόνια, συνήθως με σε μεγάλο βαθμό θετική υποδοχή. Το Hong Kong Pride πραγματοποιείται κάθε Νοέμβριο και προσελκύει περίπου 10,000 άτομα.
Αργεντίνη
Ο φάρος των δικαιωμάτων LGBT+ της Λατινικής Αμερικής, η queer ιστορία της Αργεντινής ανάγεται στους ιθαγενείς Μαπούτσε και Γκουαρανί. Αυτές οι ομάδες όχι μόνο αποδέχονταν το τρίτο φύλο, αλλά αντιμετώπιζαν επίσης τους άνδρες, τις γυναίκες, τα τρανσέξουαλ και τους ίντερσεξ ως ίσους. Ως χώρα φιλική προς τα LGBT, η Αργεντινή είχε μια ακμάζουσα LGBT+ σκηνή από την επιστροφή της στη δημοκρατία το 1983. Το 2010, έγινε η πρώτη χώρα στη Λατινική Αμερική και η δέκατη στον κόσμο που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφυλόφιλων, ορόσημο για έναν Καθολικό χώρα οπουδήποτε. Ο νόμος επιτρέπει στα ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν και τα λεσβιακά ζευγάρια έχουν ίση πρόσβαση στη θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οι φυλακές επιτρέπουν συζυγικές επισκέψεις σε ομοφυλόφιλους κρατούμενους. Οι ομοφυλόφιλοι ομογενείς και οι τουρίστες μπορούν επίσης να παντρευτούν στην Αργεντινή. Ωστόσο, αυτοί οι γάμοι δεν αναγνωρίζονται όταν τέτοιες ενώσεις παραμένουν παράνομες.
Τα δικαιώματα των τρανς στην Αργεντινή είναι από τα πιο προηγμένα παγκοσμίως. Χάρη στον Νόμο για την Ταυτότητα Φύλου του 2012, τα άτομα μπορούν να αλλάξουν φύλο χωρίς να αντιμετωπίσουν ιατρικές παρεμβάσεις.
Συνολικά, το κοινό υποστηρίζει εξαιρετικά την LGBT+ κοινότητα. Η Αργεντινή είχε τις πιο θετικές στάσεις από όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής στην Παγκόσμια Έρευνα Στάσεων του Pew Research Center το 2013, με το 74% των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να γίνει αποδεκτή.
Φιλική προς τα LGBT Αργεντινή
Το Μπουένος Άιρες είναι η ομοφυλοφιλική πρωτεύουσα της Αργεντινής. Είναι ένας ΛΟΑΤ+ τουριστικός προορισμός από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, με το φεστιβάλ Queer Tango μεταξύ των σημαντικότερων στιγμιότυπων. Οι γειτονιές που είναι φιλικές προς τους μετανάστες, όπως το Palermo Viejo και το San Telmo, διαθέτουν αρκετές εγκαταστάσεις φιλικές προς τους ομοφυλόφιλους. Ωστόσο, η σκηνή εκτείνεται στο Ροζάριο, την Κόρδοβα, τη Μαρ ντελ Πλάτα και τη Μεντόζα στο κέντρο της οινοπαραγωγικής χώρας της Αργεντινής.
Canada
Με τις φιλελεύθερες πολιτικές του και τη σχετικά φιλόξενη στάση απέναντι στη μετανάστευση, ο Καναδάς προσελκύει εδώ και καιρό άτομα LGBT+ από το εξωτερικό. Η υψηλή ποιότητα ζωής και οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης είναι ένα μπόνους.
Από το 1982, ο Καναδικός Χάρτης Δικαιωμάτων και Ελευθεριών έχει εγγυηθεί τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στην LGBT+ κοινότητα. Ο γάμος ομοφυλόφιλων είναι νόμιμος από το 2005 (αν και οι πρώτοι γάμοι ομοφυλόφιλων στον κόσμο έγιναν θέση στο Τορόντο το 2001). Τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν να υιοθετήσουν παιδιά και να έχουν πρόσβαση σε αλτρουιστική παρένθετη μητρότητα. Θα απολαμβάνουν επίσης ίσα κοινωνικά και φορολογικά οφέλη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με τις συντάξεις, την ασφάλεια γήρατος και την προστασία κατά της πτώχευσης.
Τα τρανς άτομα μπορούν να αλλάξουν το όνομά τους και το νόμιμο φύλο τους χωρίς χειρουργική επέμβαση. όσοι επιλέγουν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάλυψη δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης. Από το 2017, τα άτομα με μη δυαδική ταυτότητα φύλου μπορούν να το σημειώσουν στα διαβατήριά τους.
Η στάση του πολίτη για τα LGBT+ άτομα είναι προοδευτική, με μια έρευνα της Pew το 2013 να επισημαίνει ότι το 80% των Καναδών αποδέχεται την ομοφυλοφιλία. Μεταγενέστερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι Καναδοί συμφωνούν ότι τα ομόφυλα ζευγάρια πρέπει να έχουν τα ίσα γονικά δικαιώματα. Τον Απρίλιο του 2019, ο Καναδάς κυκλοφόρησε ένα αναμνηστικό loonie (το κέρμα του ενός δολαρίου) για να γιορτάσει τα 50 χρόνια από τη μερική αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας.
LGBT+ σκηνή στον Καναδά
Όπως συμβαίνει αλλού, η ζωή LGBT+ τείνει να συγκεντρώνεται γύρω από τις μεγάλες πόλεις, ιδιαίτερα το Τορόντο, το Βανκούβερ (συχνά βαθμολογείται μεταξύ των καλύτερων πόλεων του κόσμου για εκπατρισμένους) και το Μόντρεαλ. Το Edmonton και το Winnipeg διαθέτουν επίσης σκηνές LGBT+. Παρελάσεις υπερηφάνειας πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα κάθε καλοκαίρι με τη συμμετοχή περιφερειακών και εθνικών πολιτικών. Ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό έγινε ο πρώτος αρχηγός κυβέρνησης της χώρας που συμμετείχε στο Pride Toronto το 2016.
Αφήστε μια απάντηση