CYNTHIA NIXON O PERFEKCYJNYM WESELE Z MIŁOŚCIĄ CHRISTINE MARINONI
Cynthia Nixon wyjawia kilka sekretów na temat tego, co opisuje jako swój idealny dzień ślubu.
Trzy lata po zaręczynach 46-letnia gwiazda „Seksu w wielkim mieście” złożyła śluby z aktywistką edukacyjną Krystyna Marinoni w Nowym Jorku w maju. Wydarzenie to było wyjątkowe dla pary – która ma syna o imieniu Max – ponieważ publicznie przysięgli, że poczekają z małżeństwem, aż małżeństwa osób tej samej płci będą legalne w stanie Nowy Jork. Wkrótce po uchwaleniu prawa, latem 2011 roku, Nixon zaczęła przygotowywać się do swojego wielkiego dnia.
„Nigdy nie myślałem o moim suknia ślubna dorastając” — przyznaje Nixon. "Nigdy. Po prostu nie jestem jedną z tych dziewczyn. To nie ma nic wspólnego z byciem gejem — kiedy byłam z mężczyzną, też nie fantazjowałam o mojej sukni ślubnej. Prawdę mówiąc, spędziłem większość mojego życia nie chcąc się żenić. Ale kiedy w końcu zdecydowałam się to zrobić, wiedziałam, że potrzebuję pięknej sukienki na tę okazję”.
Podczas gdy Marinoni zajmowała się większością planowania ślubu — „za co jestem dozgonnie wdzięczna” — mówi Nixon — aktorka skupiła się na swojej sukni. Pracując w przeszłości z Karoliną Herrerą, nie zawahała się zwrócić do niej ponownie. Podczas spotkania z projektant i jej zespół, Nixon wspomina, jak powiedział im: „Nie myślcie o mnie jak o pannie młodej. Pomyśl o mnie jak o dorosłej kobiecie, która potrzebuje sukni do wyjścia za mąż”. Ale Herrera o tym nie słyszał. „Powiedziała:„ Musisz dostać sukienkę przez duże D. Więc nawet jeśli nie jest pufa ani biała, jest pewien poziom ceremonii”.
Kolor, który Nixon wybrała dla swojej sukni, był zielony, który opisuje jako odcień „go-to”, być może dlatego, że przez tyle lat grała rudowłosą Mirandę, a kolory tworzyły pochlebną kombinację. Idealna na wesele w Big Apple, Nixon zauważa, że sukienka przypomina jej „wieżowiec w stylu art deco”. Kolejny ważny szczegół — utrzymanie krótkiego pociągu. „Jedną z lekcji, których nauczyłam się od lat noszenia sukien do rozdania nagród, jest to, że ludzie zawsze wsiadają do twojego pociągu” – opowiada. „Ten miał pociąg, ale był na tyle minimalny, że nadal można było w nim chodzić i tańczyć. Nie jestem wielką tancerką, ale na swoim ślubie musisz choć trochę zatańczyć.
Po rozwiązaniu dylematu dotyczącego ubioru Nixon była w stanie skupić się na innym dylemacie: włosach. W tamtym czasie Nixon, która była stałym bywalcem Broadwayu od czasu zakończenia jej „Seksu w wielkim mieście”, ogoliła głowę, by zagrać profesora z rakiem jajnika w „Wit”. Wydawało się, że wszyscy mają swoje zdanie na temat tego, jak Nixon powinna ułożyć włosy na wesele — od jej żony, która myślała, że wszyscy będą mówić o łysej głowie Nixona, po jej matkę, która zasugerowała, by nosiła czapkę z koralikami podobną do tej, którą nosiła Whitney Houston, kiedy wyszła za mąż za Bobby'ego Browna w 1992 roku. Ostatecznie zdecydowała się na „srebrno-białą wstążkę owiniętą dwa razy wokół mojej głowy”, co zasugerował zespół Herrera, do której Nixon przyczepił małego Freda Leighta. na diamentowych gołąbkach.
Trzymając się swojego nietradycyjnego stylu panny młodej, Nixon nie miała nic przeciwko, żeby Marinoni zobaczył jej suknię przed ceremonią. Aktorka faktycznie wysłała swojej żonie zdjęcia z różnych przymiarek: „Nie powiem, co mi o tym powiedziała – to sprawa osobista – ale powiedziała wiele, wiele miłych rzeczy”. W sam wielki dzień kobiety przygotowywały się razem, gdy ich dzieci - ich syn Max, 19 miesięcy, i dzieci Nixona z jej związku z Dannym Mozesem, Samantha, 16 lat i Charles, 9 lat - czekały w pobliżu.
„Przypuszczam, że nigdy nie myślałam o mojej sukni ślubnej, dopóki nie musiałam tego robić, ponieważ w ten sposób podchodzę do wielu rzeczy, nie tylko do mody”, mówi. „Kiedy przyjmuję projekt do pracy, nauczyłam się, że lepiej nie przychodzić ze sztywnym pomysłem na tę rolę. Musisz poczekać, aż wszystkie elementy się połączą – obsada, ekipa, reżyser – zanim będziesz mógł przewidzieć, jak do tego podejść. A w przypadku mojego ślubu, kiedy wszystko się złożyło, było idealnie.”
Dodaj komentarz