HISTORIA PRIDE MIESIĄCA ZNACZY DUŻO WIĘCEJ DLA DZISIEJSZYCH OBCHODÓW
Nie tylko słońce wychodzi w czerwcu. Tęcza Flagi zacznij również pojawiać się w oknach biur korporacyjnych, kawiarniach i na podwórku sąsiada. Czerwiec od dziesięcioleci był nieoficjalnym miesiącem uroczystego dziwactwa. Chociaż początki Miesiąca Dumy sięgają lat 50., prezydent Bill Clinton oficjalnie ogłosił go „Miesiąc Dumy Gejów i Lesbijek” w 2000 roku. Prezydent Barack Obama uczynił go bardziej inkluzywnym w 2011 roku, nazywając go Dumą Lesbijek, Gejów, Biseksualistów i Transseksualistów Miesiąc. Bez względu na to, jak go nazwiesz, Miesiąc Dumy ma bogatą historię, która informuje o tym, jak jest dzisiaj obserwowany.
Pride honoruje protesty na rzecz praw gejów z lat 60
Zapytani o to, kiedy rozpoczął się ruch na rzecz praw gejów w tym kraju, ludzie zwykle wskazują na 28 czerwca 1969: noc zamieszek w Stonewall. Ale Caitlin McCarthy, archiwistka The Center, centrum społeczności LGBTQ w Nowym Jorku, wyjaśnia, że zamieszki w Stonewall były jednym z wielu. „Powstania kierowane przez QTPOC, takie jak te w Stonewall i The Haven w Nowym Jorku, Cooper Donuts i Black Cat Tavern w Los Angeles oraz kafeteria Comptona w San Francisco, wszystkie były odpowiedzią na nękanie i brutalność policji” — mówi McCarthy.
Pierwszy Marsz Dumy — wiec w Nowym Jorku w ostatnią sobotę czerwca — został nazwany Dniem Wyzwolenia Christopher Street na cześć zamieszek w Stonewall. (Christopher Street jest fizycznym domem Stonewall Inn.) „Komitet Dnia Wyzwolenia przy Christopher Street został utworzony w celu upamiętnienia pierwszej rocznicy powstania Stonewall w czerwcu 1969 r. marszem z West Village, a następnie na spotkaniu w Central Parku — mówi McCarthy. To pomogło cementować Ston
Pierwszy Marsz Dumy — wiec w Nowym Jorku w ostatnią sobotę czerwca — został nazwany Dniem Wyzwolenia Christopher Street na cześć zamieszek w Stonewall. (Christopher Street jest fizycznym domem Stonewall Inn.) „Komitet Dnia Wyzwolenia przy Christopher Street został utworzony w celu upamiętnienia pierwszej rocznicy powstania Stonewall w czerwcu 1969 r. marszem z West Village, a następnie na spotkaniu w Central Parku — mówi McCarthy. Pomogło to umocnić Stonewall jako najbardziej rozpoznawalną kulturowo fundację Pride.
Osoby trans i płci niezgodne z kolorem rozpoczęły dumę
Wiele osób zna transformacyjny aktywizm Marshy P. Johnson i Sylvii Rivery, mówi McCarthy. Johnson i Rivera są współzałożycielami STAR, Street Transvestite Action Revolutionaries, która organizowała akcje bezpośrednie, takie jak strajki okupacyjne, a także zapewniała schronienie transseksualnym prostytutkom i innym bezdomnym młodym osobom LGBTQ. Obaj aktywiści byli również członkami antykapitalistycznej, internacjonalistycznej grupy wesoły Liberation Front (GLF), która organizowała marsze, urządzała tańce, aby zebrać fundusze dla potrzebujących osób queer i wydawała gejowską gazetę Come Out!.
McCarthy mówi Bustle'owi, że mniej znane (ale nie mniej ważne) rodzeństwo Johnsona i Rivery to Zazu Nova, członek GLF i STAR; Stormé Delarverie, drag king i konferansjer dla firmy koncertowej Jewel Box Revue zajmującej się transem i drag-center; i Lani Ka'ahumanu, która założyła Bay Area Bisexual Network.
„Duma gejowska” zastąpiła „władzę gejowską” w latach 1970.
Według artykułu opublikowanego w 2006 roku w czasopiśmie American Sociological Review, „gejowska siła” była powszechnym hasłem używanym w queerowych publikacjach i podczas protestów w latach 60. i wczesnych 70. Wiele lokalnych grup z ruchu Black Power i radykalnych organizacji queer było w stanie zjednoczyć się przeciwko brutalności policji w latach 70-tych. Ta współpraca sprawia, że użycie „gejowskiej siły” w tym czasie może nie być zaskakujące.
„Radykalne organizowanie, pod wpływem i we współpracy z ruchem antyrasistowskim i antywojennym, nastąpiło po Stonewall” – mówi McCarthy. „Protesty, strajki okupacyjne i akcje bezpośrednie prowadzone i prowadzone przez wczesne grupy wyzwolenia gejów, takie jak Front Wyzwolenia Gejów, Street Transvestite Action Revolutionaries, Dyketactics i Combahee River Collective, domagały się radykalnych zmian strukturalnych w obliczu ciągłego ucisku”.
Nominacja National Historic Landmark dla Stonewall Inn, sporządzona w 1999 roku dla Departamentu Stanów Zjednoczonych Wnętrze, zauważył również, że w większości sytuacji używano „gejowskiej siły” zamiast „gejowskiej dumy”. Chociaż działaczowi Craigowi Schoonmakerowi często przypisuje się popularyzację wyrażenia „gejowska duma” (w przeciwieństwie do władzy) w 1970 roku, warto zauważyć, że jego wizja organizacyjna była wykluczająca dla lesbijek. Dzisiaj słowo „duma” jest używane jako skrót w odniesieniu do obchodów i protestów LGBTQ.
Jak wygląda dzisiaj miesiąc dumy
Pomimo tych radykalnych korzeni, sponsorowane przez korporacje okulary przeciwsłoneczne Pride i chwilowo mieniące się tęczami logo firmy są znakami rozpoznawczymi współczesnych miesięcy Pride. Wiele osób uważa, że sponsorowanie przez wielkie korporacje skomercjalizowanych marszów Pride jest lekceważące dla historii Pride. Mianowicie: zamieszki w Stonewall, które większość ludzi podaje jako źródło Pride, były bezpośrednią reakcją na policyjne naloty i brutalność, ale dzisiaj marszom Pride zwykle towarzyszą policyjne eskorty. Jednak w świetle protestów Black Lives Matter w 2020 r. organizacje Pride ponownie rozważają swoje stanowisko w sprawie policji na Pride, a niektóre decydują się zabronić funkcjonariuszom policji maszerowania na Pride, dopóki nie zostaną spełnione pewne wymagania dotyczące reformy wymiaru sprawiedliwości rasowej.
Wiele osób LGBTQ+ zauważa, że jeden miesiąc widoczności na 12 to za mało, aby zapewnić bezpieczeństwo i równość osób queer, podczas gdy inni twierdzą, że nawet miesiąc powiewających tęczowych flag w lokalnym Target jest lepszy niż cisza. (Radykalni założyciele ruchu Pride prawdopodobnie również nie zaaprobowaliby milczenia). .
Dodaj komentarz