W liście z 20 stycznia 1958 Ginsberg pisze do Orłowskiego z Paryża, opowiadając o wizycie u swojego bliskiego przyjaciela i kolegi beatnika, Williama S. Burroughsa, kolejnej ikony gejowskiej subkultury literatury:

„Drogi Peteyu:

O Serce O Miłości wszystko nagle zamieniło się w złoto! Nie bój się, nie martw się, że zdarzyła się tutaj najpiękniejsza rzecz! Nie wiem od czego zacząć, ale najważniejsze. Kiedy przyszedł Bill [red.: William S. Burroughs], myśleliśmy, że to ten sam stary szalony Bill, ale w międzyczasie coś się z Billem stało, odkąd go ostatnio widzieliśmy… ale ostatniej nocy w końcu Bill i ja usiedliśmy naprzeciw siebie inny przez kuchenny stół i spojrzał oko w oko i rozmawiał, a ja wyznałem wszystkie moje wątpliwości i nieszczęścia — i na moich oczach zamienił się w Anioła!

Co się z nim stało w Tangerze w ciągu ostatnich kilku miesięcy? Wygląda na to, że przestał pisać i przesiadywał na łóżku całe popołudnia, myśląc i medytując samotnie, i przestał pić — i wreszcie dotarł do jego świadomości, powoli i wielokrotnie, każdego dnia, przez kilka miesięcy — świadomości „życzliwego czującego (uczuciowego) centrum do całe stworzenie” — najwyraźniej miał, na swój sposób, to, co ja tak utkwiłem w sobie i w tobie, wizję wielkiego, spokojnego Lovebraina”

Obudziłem się dziś rano z wielką błogością wolności i radości w moim sercu, Bill jest uratowany, ja jestem uratowany, ty jesteś uratowany, my wszyscy jesteśmy uratowani, od tamtego czasu wszystko było pełne zachwytu — smuci mi się tylko, że być może ty pozostawiony tak zmartwiony, kiedy machaliśmy na pożegnanie i całowaliśmy się tak niezręcznie — chciałbym móc się z tobą pożegnać szczęśliwszy i bez zmartwień i wątpliwości miałem ten zakurzony zmierzch, kiedy odszedłeś… — Bill zmienił naturę, nawet dużo czuję zmieniły się, wielkie chmury odpłynęły, tak jak czuję, gdy ty i ja byliśmy w relacji, no cóż, nasza relacja się zmieniła pozostał we mnie, ze mną, zamiast go stracić, czuję do wszystkich coś takiego, jak między nami.”