بازی در کمدی رفیق استونر «هارولد و کومار به قلعه سفید برو» ماده خوبی برای خاطره‌نویسی است. ممکن است کسی فکر کند که خدمت به عنوان کارمند در کاخ سفید باراک اوباما، مطالب خوبی برای خاطرات دیگری است، توسط شخص دیگری. اما بازیگر کال پن در مورد هر دو تجربه در "تو نمی توانی جدی باشی" می نویسد.

این کتاب به خاطر شخصی‌ترین جزئیاتش توجه اولیه را به خود جلب کرده است: پن همجنس‌گرا است و با جاش، شریک یازده ساله‌اش نامزد کرده است. رابطه آنها در یک فصل بیان شده است که عمدتاً مربوط به اولین قرارهایشان است، که در طی آن به نظر می رسید آنها به طرز طنز آمیزی با هم هماهنگ نیستند.

پن همچنین در مورد بزرگ شدن در حومه نیوجرسی می نویسد و در حین اجرا در یک صحنه مدرسه راهنمایی "The Wiz" به طور کامل به مشکل بازیگری مبتلا شده است. او در مورد مبارزه خود علیه این کشور صادق است سرگرمی تمایل صنعت به بازیگران رنگین پوست در نقش های کلیشه ای. و او "مرحله تعطیلی" را که پس از ایجاد یک حرفه هالیوود برای مبارزات انتخاباتی برای اوباما و سپس خدمت در بازوی مشارکت عمومی دولت او انجام داد، بازگو می کند.

در زیر، پن در مورد یافتن داستانی که می‌خواست بگوید، نفرت از خود که برای اولین بار هنگام نوشتن آن احساس کرد و فیلمسازی که الهام‌بخش کار او بود صحبت می‌کند.

اولین ایده که من آن را رد کردم، روزی بود که کاخ سفید را ترک کردم. مدیرم با من تماس گرفت. من او را در کتاب مانند هر شخصیت نمایش تلویزیونی "Entourage" در یک نفر توصیف می کنم. دلی از طلا اما یک شیر.

و او گفت: «تو باید کتاب بنویسی. من برای شما جلساتی ترتیب خواهم داد.» گفتم: «دن، در مورد چی کتاب بنویسم؟» او گفت: «بازیگران زیادی وجود ندارند که در سیاست حضور داشته باشند.» گفتم: فرماندار به معنای واقعی کلمه آرنولد شوارتزنگر است. و دلیل شرکت در تعطیلات، ننوشتن کتاب بود. من اپتیک آن را دوست ندارم و مهمتر از آن، داستانی برای گفتن ندارم.

بعدها فکر کردم، شاید داستانی برای گفتن داشته باشم: دوست دارم برای نسخه 20 ساله خودم کتابی بنویسم. هیچ‌وقت کتابی وجود نداشت که بگوید: «به عنوان یک جوان رنگین‌پوست صنعت سرگرمی را به این شکل هدایت می‌کنید». و من با افراد زیادی ملاقات کرده ام که به آنها گفته شده است که به خاطر داشتن علایق متعدد دیوانه هستند. ما در جامعه ای هستیم که چنین چیزی را تشویق نمی کند. بنابراین فکر کردم شاید تجربیات من ممکن است باعث شود کسی لبخند بزند یا کمی احساس ارتباط بیشتری کند، و من این فرصت را داشتم که آن را کنار هم بگذارم و در طول بیماری همه گیر بنویسم.