چهره های تاریخی LGBTQ که باید در مورد آنها بدانید، قسمت 3
از کسانی که می‌شناسید تا کسانی که نمی‌شناسید، اینها افراد عجیب و غریبی هستند که داستان‌ها و مبارزاتشان فرهنگ LGBTQ و جامعه‌ای را که امروز می‌شناسیم شکل داده است.
مارک اشتون (1960-1987)
مارک اشتون یک فعال حقوق همجنس گرایان ایرلندی بود که به همراه دوست نزدیک مایک جکسون، جنبش لزبین ها و همجنس گرایان از معدنچیان را حمایت می کنند.
گروه حمایتی در راهپیمایی لزبین ها و گی پراید در لندن در سال 1984 برای معدنچیان اعتصابی کمک های مالی جمع آوری کرد و این داستان بعداً در فیلم سال 2014 جاودانه شد. غرور، که اشتون را بازیگر نقش بن اشنتزر دید.
اشتون همچنین به عنوان دبیرکل اتحادیه کمونیست های جوان فعالیت می کرد.
در سال 1987 پس از تشخیص ابتلا به HIV/AIDS در بیمارستان گای بستری شد.
او 12 روز بعد بر اثر بیماری مرتبط با ایدز در سن 26 سالگی درگذشت.
اسکار وایلد (1854-1900)
اسکار وایلد یکی از محبوب ترین نمایشنامه نویسان لندن در اوایل دهه 1890 بود. او را بیشتر به‌خاطر نمایشنامه‌ها و نمایشنامه‌هایش، رمان «تصویر دوریان گری» و شرایط محکومیت جنایی‌اش برای همجنس‌گرایی و زندان در اوج شهرت به یاد می‌آورند.
اسکار توسط لرد آلفرد داگلاس وارد زیرزمین ویکتوریایی روسپیگری همجنس گرایان شد و از سال 1892 به بعد با مجموعه ای از روسپی های مرد جوان طبقه کارگر آشنا شد.
او سعی کرد از پدر معشوقش به دلیل افترا شکایت کند، اما کتاب های او در محکومیت او بسیار مهم بود و در دادگاه به عنوان شاهدی بر "بی اخلاقی" او نقل شد.
پس از دو سال اجبار به کارهای سخت، سلامتی او از سختی زندان به شدت آسیب دیده بود. پس از آن، او احساس تجدید معنوی کرد و درخواست یک عقب نشینی شش ماهه کاتولیک کرد، اما رد شد.
اگرچه داگلاس عامل بدبختی های او بود، اما او و وایلد در سال 1897 دوباره به هم رسیدند و برای چند ماه در نزدیکی ناپل با هم زندگی کردند تا اینکه توسط خانواده هایشان از هم جدا شدند.
اسکار سه سال آخر خود را در فقر و تبعید گذراند. تا نوامبر 1900، وایلد دچار مننژیت شد و پنج روز بعد در سن 46 سالگی درگذشت.
در سال 2017، وایلد به دلیل اعمال همجنسگرایانه تحت قانون پلیس و جنایت 2017 مورد عفو قرار گرفت. این قانون به طور غیر رسمی به عنوان قانون آلن تورینگ شناخته می شود.
ویلفرد اوون (1893-1918)
ویلفرد اوون یکی از شاعران برجسته جنگ جهانی اول بود. دوستان نزدیک می‌گفتند که اوون همجنسگرا بود، و هوموروتیسم عنصر اصلی در بیشتر شعر اوون است.
از طریق سرباز و شاعر همکارش زیگفرید ساسون، اوون با یک دایره ادبی پیچیده همجنسگرا آشنا شد که دیدگاه او را گسترش داد و اعتماد به نفس او را در گنجاندن عناصر هوموروتیک در آثارش افزایش داد، از جمله اشاره به پلکان شادول، یک مکان تفریحی محبوب برای مردان همجنسگرا در اوایل دهه بیستم. قرن.
ساسون و اوون در طول جنگ در تماس بودند و در سال 1918 یک بعد از ظهر را با هم گذراندند.
آن دو دیگر هرگز یکدیگر را ندیدند.
نامه سه هفته ای، اوون در راه بازگشت به فرانسه با ساسون خداحافظی کرد.
ساسون منتظر خبر اوون بود، اما به او گفتند که او در 4 نوامبر 1918 در جریان عبور از کانال سامبر-اویز، دقیقا یک هفته قبل از امضای آتش بس که به جنگ پایان داد، کشته شد. او فقط 25 سال داشت.
در طول زندگی او و دهه‌ها پس از آن، برادرش، هارولد، که هر قسمت از نامه‌ها و خاطرات اوون را پس از مرگ مادرش حذف کرده بود، گزارش‌های مربوط به تمایلات جنسی او پنهان ماند.
اوون در گورستان عمومی اورس، اورس، در شمال فرانسه به خاک سپرده شده است.
الهی (1945-1988)
دیواین یک بازیگر، خواننده و درگ کوئین آمریکایی بود. دیواین که ارتباط نزدیکی با فیلمساز مستقل جان واترز داشت، یک بازیگر کاراکتر بود که معمولاً نقش‌های زن را در فیلم‌ها و تئاتر بازی می‌کرد و یک شخصیت درگ زن را برای حرفه موسیقی خود انتخاب می‌کرد.
دیواین - که نام اصلی او هریس گلن میلستد بود - خود را مرد می دانست و ترنسجندر نبود.
او خود را همجنسگرا معرفی کرد و در طول دهه 1980 با مردی متاهل به نام لی رابطه طولانی داشت که تقریباً در هر جایی که می رفت او را همراهی می کرد.
پس از جدایی آنها، دیواین رابطه کوتاهی با لئو فورد ستاره پورنو همجنسگرا برقرار کرد.
الهی مرتباً درگیر فعالیت‌های جنسی با مردان جوانی بود که در حین تور ملاقات می‌کرد و گاهی شیفته آنها می‌شد.
او در ابتدا از اطلاع رسانی به رسانه ها در مورد تمایلات جنسی خود اجتناب می کرد و گاهی اوقات به دوجنسه بودن خود اشاره می کرد، اما در اواخر دهه 1980، این نگرش را تغییر داد و شروع به صحبت در مورد همجنس گرایی خود کرد.
به توصیه مدیرش، او از بحث در مورد حقوق همجنسگرایان اجتناب کرد و معتقد بود که این موضوع می تواند تأثیر منفی بر حرفه او داشته باشد.
در سال 1988، او در سن 42 سالگی بر اثر بزرگ شدن قلب در خواب درگذشت.
درک جارمن (1942-1994)
درک جارمن کارگردان، طراح صحنه، روزنامه نگار، هنرمند، باغبان و نویسنده انگلیسی بود.
او برای یک نسل در زمانی که مردان همجنسگرای معروف بسیار کمی وجود داشتند، شخصیتی بسیار با نفوذ و سرشناس بود.
هنر او گسترش زندگی اجتماعی و شخصی او بود و او از پلت فرم خود به عنوان یک مبارز استفاده کرد و مجموعه ای منحصر به فرد از آثار الهام بخش خلق کرد.
او این سازمان را در مرکز لزبین ها و همجنس گرایان لندن در خیابان کاوکراس تأسیس کرد و در جلسات شرکت کرد و مشارکت داشت.
ژرمن در برخی از شناخته شده ترین تظاهرات از جمله راهپیمایی به سمت پارلمان در سال 1992 شرکت کرد.
در سال 1986، او HIV مثبت تشخیص داده شد و وضعیت خود را در ملاء عام مطرح کرد. او در سال 1994 بر اثر بیماری ناشی از ایدز در 52 سالگی در لندن درگذشت.
او یک روز قبل از رای گیری کلیدی در مورد سن رضایت در مجلس عوام، که برای سن برابر برای همجنس گرایان و همجنس گرایان مبارزه می کرد، درگذشت.
مجلس عوام سن را به 18 سال کاهش داد تا 16. جامعه LGBTQ باید تا سال 2000 برای برابری کامل در رابطه با رضایت همجنسگرایان صبر می‌کرد.
پاسخ دهید